Młodzież ZS3 wzięła udział w wyjściu do Muzeum Historycznego w Sanoku. 
W maju 2012 roku  w  dobudowanym skrzydle sanockiego zamku otworzono Galerię im. Zdzisława Beksińskiego, artysty pochodzącego z Sanoka.  Można tu zobaczyć około 300  prac twórcy oraz rekonstrukcję jego warszawskiej pracowni.

„Każda sala jest inna – zaznacza dyr. Banach – zaplanowaliśmy tę wystawę jako podróż po życiu i twórczości Zdzisława Beksińskiego”.

Zwiedzanie rozpoczyna się w latach 50. od sanockiego domu, przez fotografie i prace artysty. Kolejny etap to lata 60. – warszawska pracownia artysty, odtworzona w skali 1:1, dokładnie tak, jak zastano to pomieszczenie po tragicznej śmierci Beksińskiego . Z pracowni artysty jest przejście na poddasze skrzydła zamkowego, gdzie wczesne prace i fotografia łączą się z grafiką komputerową. Ostatnia sala to 25 obrazów Beksińskiego z okresu fantastycznego, rozwieszonych  w labiryncie. Ich oglądaniu towarzyszy 8 Symfonia Gustawa Mehlera – ukochanego dzieła muzycznego artysty.

 Nie sposób nie przypomnieć w tym momencie, że pradziadem wybitnego artysty jest Mateusz Beksiński - jeden z patronów naszej szkoły. Synem Mateusza Beksińskiego i Karoliny Machalskiej był Władysław, dziadek Zdzisława Beksińskiego. Władysław Beksiński ukończył  architekturę na Politechnice Lwowskiej, ożenił się z Heleną Zajchowską i pracował jako inżynier w Nadwórnej w Galicji, gdzie w 1887 roku przyszedł na świat jego syn Stanisław (ojciec artysty). Stanisław Beksiński z wykształcenia również był inżynierem, ukończył studia na Politechnice Lwowskiej. Ożenił się z nauczycielką, Stanisławą Dworską. Ich jedynym dzieckiem był syn – Zdzisław Beksiński, urodzony 24 lutego 1929 roku w Sanoku. W latach 1947 -1952  Zdzisław Beksiński studiował architekturę w Krakowie.

W 1955 powrócił do rodzinnego Sanoka, gdzie pracował w fabryce autobusów Autosan. Już wtedy całkowicie poświęcił się sztuce. W latach 50. uprawiał malarstwo i rzeźbę abstrakcyjną, która swoją odrębnością i niespotykanym klimatem zwróciła uwagę krytyki. Zaproponowano mu stypendium w Stanach Zjednoczonych, które odrzucił. Pod koniec lat 60 ukształtowało się malarstwo z rozległym pejzażem o mrocznej atmosferze. Ten okres twórczości artysty trwający do połowy lat 80. został nazwany okresem fantastycznym. Wówczas stał się jednym z najbardziej znanych polskich twórców. W 1977 roku przeniósł się wraz z żoną i synem Tomaszem do Warszawy. Twórczość artysty z tego okresu to improwizacje wokół postaci oraz szukanie własnego wyrazu plastycznego dla swoich wizji. Pod koniec lat 90. zainteresował się grafiką komputerową, przetwarzając cyfrowo fotografię, później rysunki. 21 lutego 2005 roku artysta został zamordowany we własnym mieszkaniu w Warszawie. W tym dniu ukończył obraz przedstawiający fragment podziurawionej, pokrytej rdzawymi plamami blachy, której fałdy układają się w wyraźny krzyż. Obraz niemalże abstrakcyjny, który w sposób bardzo wymowny zamyka i wieńczy twórczość artysty. W jednym z wywiadów powiedział o swojej twórczości:

„Pragnę malować tak, jakbym fotografował marzenia i sny(…)
Najprościej byłoby powiedzieć, że idzie o rzeczywistość marzenia lub snu. Dla mnie ma ona charakter czysto wizualny, ale za wizją ukrywa się przeżycie, które jednak nie jest przekładalne na słowa”.

 Cały dorobek twórczy artysty, liczący kilka tysięcy prac, został przekazany w testamencie Muzeum Historycznemu w Sanoku.